Teško ćete se odlučiti i reći koje je jezero najljepše. Po čemu izabrati? Po smaragdnoj boji, obliku, sjenkama visokih, zaštitničkih stabala, okolnim stijenama, po bajkovitosti, legendama…?

Sinjajevina se diči ljepotom Zabojskog jezera. Lukavica ljepotom Kapetanovog jezera.

Na Durmitoru, na relativno malom prostoru razasuto je osamnaest jezera. Različita po mnogo čemu, sva imaju nešto zajedničko: savršeno čistu vodu. Jezera su sinonimi Durmitora. Ishodište ne samo legendi i bajki, već i inspiracije umjetnika, istraživačke strasti naučnika, strpljivosti ribolovaca. Najpoznatije je Crno jezero, jedno od najvećih i najljepših ledničkih jezera. Najznačajnija su: Zminje, Jezero pod Gredom, Vražje, Pošćensko, Riblje jezero, Modro, Valovito, Škrčka jezera, Sušičko, Barno, Srablje.

Pivsko jezero – čovjekovom voljom sputana rijeka Piva.

ZABOJSKO

Kao iz bajke. Zabojsko jezero okruženo je gustom četinarskom i bukovom šumom. Zbog izuzetnih prirodnih vrijednosti zaštićeno je u okviru nacionalnog parka Durmitor strogim režimom zaštite.

Naziv mu potiče od obližnjeg katuna Zaboj, u kojem je nekada bilo dosta koliba, čobana i stoke. (Legende, istina, imaju svoje verzije nastanka imena.)

Nalazi se u sjeveroistočnom dijelu Sinjajevine, visoko iznad Dobrilovine, na 1.477 metara. Dugo je 265 m, široko 165 m. Prosječno je duboko 6 metara, a najveća izmjerena dubina je 18,8 metara. Hrani se vodom od padavina i od izvora. Temperatura se u avgustu kreće oko 16°C. Površina jezera je tokom zime oko tri mjeseca zamrznuta. Voda Zabojskog jezera je blago alkalna, čista, bistra i prozirna. U njoj se ogleda okolna šuma u kojoj je ušuškano, što mu daje veličanstvenu boju.

KAPETANOVO

Omiljena destinacija ljubitelja prirode, Trebješko ili Kapetanovo jezero se nalazi na oko 1.680 metara nadmorske visine. Njegova dužina je 480 m, širina 330 m, a maksimalna dubina 37 m. Ledničkog je porijekla, a svoje drugo ime duguje nikšićkom kapetanu Mušoviću – ovi su predjeli za vrijeme osmanske vlasti bili rezervisani za ispašu stoke vladajućeg sloja stanovništa, dok se pravoslavni živalj morao sklanjati dublje u planinu. Na oko 40 minuta hoda od Kapetanovog jezera nalazi se Manito jezero, na nadmorskoj visini od 1.773 m.

PIVSKO JEZERO

Piva je kod Mratinja, desetak kilometara od Šćepan Polja, pregrađena. Brana hidrocentrale „Piva“, visine 220 metara, „vrhunsko ostvarenje hidrotehničkog konstrukterstva“, pretvorila je rijeku Pivu u Pivsko jezero. Duboko preko 200 metara, dugačko 46 kilometara. Kako nije svojom voljom nastalo, jezero je tiho, snebivljivo. Prekrasne tirkizne boje. Put prati pitomu, plemenitu rijeku-jezero, i vožnja dosta dugo daruje očima mir svilenkaste površi, uglačane jutarnjim suncem. Meko, opraštajući joj što se uz njih vinula naviše i štiteći je i dalje, planine je sjenče i pune, tješe, svojim liticama. Nisu je napustili ni borovi stražari. Obodom kanjonskog vijenca dostojanstveno osmatraju, prilagodivši se surovim uslovima.

SUŠIČKO JEZERO

Sušičko jezero je periodičnog karaktera. Kada se tope snjegovi sa okolnih planina, jezero se napuni vodom, a tokom ljeta presuši i pretvara se u nevjerovatno lijepu dolinu, sa najfinijom travom. Posmatrajte jezero-dolinu odozgo, sa litica kanjona. Blagi vjetar talasa travu na dnu, pa ona vrlo delikatno mijenja boju. Kada dune u jednu stranu, boja trave je jarko zelena, a kada vjetar promijeni smjer, boja prelazi u smaragdnozelenu. Zbog ove čarolije, nećete znati šta se talasa – trava ili voda (nevidljivog) jezera.